Ondernemers zijn meer honden dan kattenmensen, als je het mij vraagt. Ik heb thuis een Golden Retriever, en een Sint-Bernhard. Door mijn honden iedere keer als ze gingen zitten een koekje te geven, vonden ze het al snel leuk om mijn orders op te volgen. Ze associeerden mijn instructies met de lekkere smaak van het koekje. Toen ik het koekje niet meer gaf, bleven ze het leuk vinden om te doen wat ik ze opdroeg.Ondernemers en goede werknemers, dat zijn hondachtige mensen. Ze hebben dingen voor elkaar over en genieten van een koekje op zijn tijd.
Katten niet. Katten, dat zijn schrijvers die nachtelijk achter hun bureau zitten en in hun eentje opiniestukken typen. Artikelen verschijnen in de krant of op websites. Ze zijn er in goed gezelschap, hun portret tussen de portretten van andere katers. Maar iets aan dat gezelschap geven, dat doen ze liever niet. Andere katten zijn politici, altijd op de bühne, alles in dienst van hun persoon. Eigenlijk zijn katten egoïsten.
En daar heb je niets aan in het ondernemerschap.
Want ondernemers denken na over hoe je samen iets kunt bereiken. Een ondernemer zoekt naar een manier hoe hij zijn medewerkers kan motiveren. En ja, dan komen we weer bij de hond aan. Het zou ver gaan als ik mijn werknemers als honden zou beschouwen. Maar het beloningssysteem werkt hetzelfde. Denk dan niet alleen aan bonussen (als jij tien procent meer omzet maakt, dan krijg je vijf procent meer loon dit jaar). De emotie is slimmer dan het getal. Als iemand jarig is gaan we met het hele kantoor uit eten op kosten van de zaak. Als iemand een week lang overuren draait, dan staat er een fles wijn of een bosje bloemen op zijn of haar tafel (en de uren worden uiteraard dubbel uitbetaald!).
Onze werknemers komen dagelijks met een glimlach op het werk. En daar word ik weer blij van. Op onze zaak hebben we een roedel wolven gevormd die voor elkaar vecht. Dat is mijn beloning. Ik ga er iedere dag met plezier heen.
De dierlijke impulsen van mensen en honden zijn hetzelfde. We doen pas iets als we denken dat we er zelf beter van worden. Daarom zijn we toch ook ooit begonnen met ondernemen? Ons onderbewuste wordt beïnvloed door de beloningsprikkels. Ook als de beloning wordt weggenomen, gaan we door met hard werken. Als het financieel even tegenzit, dan gaan ondernemers door. Het koekje komt later weer. En we weten dat we in een roedel meer koekjes kunnen krijgen dan alleen (anders dan de kat, weet u nog?).
Denk niet dat ik denk dat ieder dom dier kan ondernemen. Wat de mens anders maakt dan de hond, is dat wij in staat zijn beloningssystemen op onszelf toe te passen. Op onze werknemers, maar ook op onszelf, de ondernemers. Een ondernemer is een kwispelende enthousiaste hond, en hij wil zijn roedel meenemen in een fantastische project.
